Angst en vrezen

Het hoge woord bezint
Men slaat alles in de wind
Op het podium van angsten
Behoort men tot de bangste
Drempelvrees, waar schaduw scoort
De wereld raakt ongehoord

Gevoed door achter gesloten deuren te klagen
In zichzelf gekeerd en niets meer durven vragen
Breek uit jezelf en maak het leven niet koud
Als kettingen van onmacht in enkelvoud

Tranen die vrezen
De wonden van smart
Al die tijd van ver weg en dichtbij wezen
De ketting die liefde verstart

Toverkracht van doorzetting
Vermogen om het te pogen
Alles negatief redigeren
Vergoelijkend om het maar niet te hoeven proberen

Tranen vrezen
Het mocht niet zo wezen
De gedurfde stap is nooit gezet
Het innerlijk heeft alles belet

Dirigeren
Het andere navigeren
In geloof en vertrouwen
Ooit samen toekomst te mogen bouwen

Roel van Ekeris©