De dood van een roos

Het staat op een grafsteen geschreven
Het leven zoals het was
In woorden zo gedreven
Het begon al met de kleuterklas

Gebleven is de herinnering
Gedachten van vertedering
De schoonheid van zijn bloem
Z’n bloei in goed fatsoen

Gedachten mogen juist gelukkig maken
Ook al zul je bij de steen nu waken
De tijd heeft het verdriet onttrokken
De roos weet innerlijk gevoel te lokken

Waar geluk verdwenen is
Liefde en gevoel door het gemis
Maar dankbaarheid mocht bloeien
In gedachten door mocht groeien

Roel van Ekeris©