Klanken

Zacht klinkt zij in m'n oren
dit doet mij hopen
dat ze van mij houd
net als tevoren

Zij kan niet beloven
er gaat niets fout
mag ik dan geloven
dat zij van mij houdt

Het is alles wat ik heb
haar stemmen gefluister
terwijl ik luister
klamp ik mij daaraan vast

Het is maar een dun draadje
mijn enige houvast
maar zonder dat stemmetje
ben ik in last

Het moet er toch van komen
is het wel of is het niet
ben ik maar aan het dromen
hoor ik het verkeerde lied

Ik kan maar niet geloven
dat het maar een illusie is
toch zal er niets van komen
alles loopt mis