Het verlegen meisje van vorig jaar

Die mooie ogen waar je urenlang naar staren kon,
een heerlijk stralende warmte zoals de zon.
Hoe je iedere keer zo mooi langs me liep,
als een van je velen vriendinnetjes je weer eens riep.

Blozend kijkend naar benee,
steeds stiekem denkend aan ons twee.
Werd gek als je mijn naam zei,
of eens één seconde keek naar mij.

Je zag me niet staan.
want ik stond nooit vooraan.
Ik was het stille meisje achter in de klas,
ik weet nog precies hoe het vorig jaar was...

Wij twee vormen nu eindelijk een paar,
want ik ben niet meer het verlegen meisje van vorig jaar!