Oceanen

Daar waar golven witschuimend breken
De geschiedenis van eeuwigheid spreken
Voel ik mij als een druppel zo klein
Realiserend transitoir te zijn

Sensibele druppel als van glas
In de oneindigheid
Van een uitgestrekte waterplas

Radeloos zwalken tussen woeste baren
Trachten stabiliteit te bewaren
Stringent de weg gewezen
Door menige storm de les gelezen

Ondoenlijk me hier te weren
Blijvend hopen dat éénmaal
Het tij zal keren!