vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kruip uit je winterhuid
Kruip uit je winterhuid
Grassen wuiven in spelende wind
Geduldig luisteren naar zoemende bijen
Bloemenzeeën in een landschappelijk lint
Mestvliegen, op een hoop, bakkeleien
Jacobsvlinders fladderen als een dronken lor
Over een mierennest kruipt een koper gekleurde tor
Met een grassprietje elkaar plagen
Buitenlucht laat het gevoel behagen
Je kijkt en ziet vooruit
De winter langzaam weer van je wegkruipt
De zonkracht nevelbanen laat krimpen
Wandelend op je gympen
Je weet dat het weer komen gaat
Het voorjaar met vogelzang in iedere maat
Wintergevoel sluit
Je fluit
Roel van Ekeris©
Reacties op ‘Kruip uit je winterhuid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!