vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Weerbaarheid
Uit 'Het geriatrische testament
Condoleren heb ik nooit gekund
nooit weet ik wat ik zeggen moet
kom nooit verder dan die ene hand
mompelend in onverstaanbaarheid.
Maar staat er een boom dan ben ik
gewetenloos tegen vooral naaldhout
moeten mij vrezen voor mijn spanzaag
eerlijk met de hand net boven de grond
gewetenloos mits ik het zelf doe
kan niet aanzien als weerloos zij vallen
in verre bossen waar er duizenden staan
dan breekt mijn hart, krakend.'
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
21-01-2020
Over dit gedicht
'Ach, eens gaan we allemaal', zei de held en riep om zijn moeder
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GuidovangeelReacties op ‘Weerbaarheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!