Naamloos

De zon schijnt zijn laatste stralen
En mijn gedachten beginnen af te dwalen
Naar de dag
Dat ik jou voor het eerst zag
Ik weet het nog precies, het was op het strand
Ik zag je daar staan van een afstand
De glimlach op je gezicht
Schitterend in het maanlicht
de twinkeling in je ogen
het was te mooi om te geloven
ik liep naar je toe, vroeg naar je naam
en jou lippen zeiden langzaam
de naam is niet belangrijk
het gaat tenslotte om het innerlijk
en tot de dag van vandaag
is het voor mij nog steeds de vraag
of ik hem ooit nog zal zien
en dat ik zijn naam te weten kom bovendien