De kans
Het blijven zoeken naar een verleden
Met elk laagje overhoop gelegen
Met zoveel vragen, zoveel zorgen
Altijd gisteren, nooit eens morgen
Het harde metaal krast over zieke zielen
Ze hielden ons voor gek en randdebielen
Ze deden ons wat aan, elke dag en elk jaar
Achter elke hoek angst voor ieder gevaar
Verscholen in een schelp zo diep
Die onder zee om hulp riep
Tranen gelaten, smart en veel pijn
Waarom nog leven, waarom nog zijn
De stekker eruit, de stekker erin
Afscheid genomen, een nieuw begin
Laat ons de zorgen, laat ons het verleden
We beginnen opnieuw, we kijken naar heden
Wat was komt nooit meer helemaal goed
Maar herpak je met kansen en nieuwe moed
Kijk nu vooruit, vergeef hen die kwaden
Ze wisten niet beter met domme domme daden
Spring er zelf in, het leven opnieuw
Je hebt nu een kans, je hebt nog een ziel
Reacties op ‘De kans’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!