vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het Liesbos gezonken
Uit 'Fietsen'
Wij wandelden door van het bos de dreven
die daar zo zeer toepasselijk naar heten
toch waren het de paden en geen beken
waar wij worstelden en boven bleven.
Wel scheen helder dat lange laarzen
naar dit spiegelend bos zijn vernoemd
Oké, het had nogal geregend, wij blij
dat we naast de paden oevers vonden.
Raast aan de ene kant achter kooien steen
wat daar tegenover sluipt te ontlopen
wat al naar gelang op snel te zijn te hopen
zich een vaart zoekt naar heen weer en heen.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
30-12-2019
Over dit gedicht
'De eeuwig ruizende bossen', zei de wandelaar en het verkeer deed niet anders.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Breda GuidovangeelReacties op ‘Het Liesbos gezonken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!