vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hectisch virtueel
nog zag ik
vaag haar hand
als in doorzichtig
glas wuifde zij
heel transparant
het charmante
afscheid nemen
verguldde nog
het zeer abrupte
terug moeten treden
er was geen
plaats voor haar
in het snel
wisselende
hectisch virtueel
de techniek
was haar al te veel
op het blauwe ego
toneel waar mono de
dood was van de dialoog
zij werd breekbaar
in haar oplichtende
contouren die ons
niet echt meer
wisten te ontroeren
wil melker
27/12/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
27-12-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Actualiteit Afscheid OntslagReacties op ‘Hectisch virtueel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!