vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Donkere handen
Bladloze bomen in een herfststorm
Die als grote donkere grijphanden
Wuiven naar de zwermen vogels
Verkleumde sprietige vingers
Herbergen hun verlaten nesten
Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd
In het toen nog zo levendige loof
Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen
Vergetend de grote donkere grijphanden
Handen die onvermoeid naar hen zullen blijven wuiven
Als een troostende herinnering
Aan moeders warme veren…
Reacties op ‘Donkere handen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!