Tinderpoëzie
Ik, ik misschien ietwat timide.
Jij, jij zeker niet frigide.
Dus timide waag ik de sprong.
Jij, jij zult de kneepjes wel goed kennen.
Ik, ik wil jouw reliëf verkennen
met mijn vingers en mijn tong.
Rond jouw hemelse bergtopjes
voelt mijn tong zich in haar nopjes
want ‘that’s the place where I belong’.
Toch kan een krolse poes mij overhalen
om naar je venusheuvel af te dalen
die ik zachtjes kus en streel.
En ik hoop dat je mij vergeeft
dat mijn rem het daar begeeft
en ik met je clitje speel.
Komt het punt waarop ik
met mijn gedachten en mijn pik
-nog niet helemaal uitgeput-
verdwaal in jouw natte, warme .. hals. (Sorry, ik vond geen passend rijmwoord)
Ingezonden door
Geplaatst op
18-12-2019
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
FantasieerotiekReacties op ‘Tinderpoëzie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!