vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schreeuw in je hoofd
Wanneer ik je koester
als ware jij arme Assepoester
gaat 'de schreeuw'
dan weg na een geeuw?
of zit die gevangen
tussen ijzeren tangen
met jouw konen wasbleek
dof geklop in de hartstreek
zorgzame behandeling voorbij
het kwade keren van het tij
ooit toonde je zoveel vernuft
het is nu nooddruft en je wezen is verduft
ware ik sterk zou ik invloed aanwenden
zou ik je naar beter oorden zenden
spijts alles kan ik alleen toezien op je welzijn
je koesteren tot het einde van je mens-zijn.

Ingezonden door
Geplaatst op
14-12-2019
Over dit gedicht
Over Alzheimer
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
NooddruftReacties op ‘Schreeuw in je hoofd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!