vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Carrière.
Alsmaar streven naar het hoge,
vér de middenmaat voorbij,
ondanks alles steeds maar pogen
uit te blinken in de rij.
Eenmaal aan de top gekomen,
op het allerhoogste punt,
de positie van je dromen,
waar je niet meer hoger kunt,
rest er niets om naar te streven,
waait een ijzig koude wind,
zou je alles willen geven,
als je maar wat warmte vindt.
Echter, warmte die zit lager,
in het hart, die middenmaat,
maar een carrière-jager
ziet dat meestal pas te laat.
Reacties op ‘Carrière. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!