De wereld in 2500

In een droom die beklijfde
waarin hij zout zeezand rijfde
op de vijfde van de vijfde

was het plastic water als zacht zijde
als een milde groene weide
die de golfjes stil aaneen breide

het hemelgewelf was zwart als git
met een zon van zilverwit
warm stralend in het zenit

goudgele koeien vlogen in een zwerm
naar de koperen einder langs de berm
van de plastic vissen hoorde niets dan gekerm

vier eeuwen reeds waren alle zeeën weg
er bleef alleen nog een plastieken weg
en rotte vissen als beleg

de spin nam een portie mens in blik
elke dag hetzelfde hij was er niet mee in zijn schik
en nam bedachtzaam een plastic beker met prik.