Stervende maan
De stervende maan besteeg weifelmoedig de hemel
die was gesuikerd door een waas van blauw en gele nevel
het smoorverliefde paartje bezag deze lichtende cascade
zich vermeiend tijdens de kuier langszij de esplanade
ze hielden elkander stevig vast, hand in hand
en zetten zich daarna op een bankje aan de kant
in alle oprechtheid beloofden ze malkaar de eeuwige trouw
al huiverden ze beiden van de opkomende kou
spoorslags naar huis beenden ze zonder te kwijnen
om daarna te kokkebijnen op hun fluwelen fluwijnen
en vanaf de onderste kromme van de wijkende maan
viel op hen een droppel liefdeselixer als een zilveren traan.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-11-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeselixerReacties op ‘Stervende maan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!