Godin van de liefde

Je blikt door je spijlen van brons
in je bed turend met een frons
zachtkens neergevlijd
benen uiteen en gespreid
ik draag in mijn hart geen vilein of kwaad
schouw jouw wondere ogen van agaat
wil enkel strelen jouw zilveren haren
en kroelen of wrijven mijn baardharen?
aan jouw lange lenige lendenen
enkel door kaarslicht beschenen
jij godin van liefde op je fluwelen peluw
omarm de nacht en wees dagschuw
leidt me in tot de geheimen van genotlust
en schenk vol je liefdesbeker uit nabij fust
ik wil je heel de nacht het hof maken
net zolang de manestralen de grond raken
en als de eerste zonnestraal de nacht verstoort
wend ik mij af en verdwijn door gindse kasteelpoort
en weerom kom ik slechts bij nacht
om je genieten van jouw zonderlinge pracht.