Zucht van ziel
Het waait een storm die steeds afgeblust
In regenachtige rondloopen op het strand.
Waar de universie zich beeft, niks berust
noch vrede werd gezaaid noch stilte beplant.
Een regenboog door hemelse gezag
broos op mijn ogen als lava met vuur,
Ik vroeg een uur van de zommerse dag
nu ben ik verdronken door een winterbui!
Een glazen vaas opwaarts mijn hoofd,
een hoop die mijn trannen heeft verdofd
Weg mijn vrees, wie speelt z'n spel subtiel?
Een dag bewolkt,
................................een kille zucht van ziel!
Ingezonden door
Geplaatst op
05-11-2019
Over dit gedicht
Het is voor mensen die tijdens de moeilijkste momenten en pijn alleen wachten.... misschien valt een oplossing uit de lucht, wachten voor een zonnige dag.....en zelf niks voor doen als Pesimistisch.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Lucht Regen Rust Storm ZielReacties op ‘Zucht van ziel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!