1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zon en maan
In het tanende licht
van een gouden
zonsondergang
was er drang
ze wilde standhouden
en voelde het
als haar plicht
doch de maan
trouw aan de zon
trouw aan de natuur
koos toch haar baan
zo secuur ze kon
en verborg haar
donkere kant vol vuur.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-10-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SecuurReacties op ‘Zon en maan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!