1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Rustpunt

Op een eenzaam heidepad
de stap gezet, de moed gevat
de stilte te waarderen.

Rondom mij alles weggedacht,
tot de essentie teruggebracht,
bereid tot mediteren.

Alleen het landschap en ikzelf
en boven ons het luchtgewelf
waarin wat wolken drijven.

Een zachte bries langs mijn gezicht,
ik voel hem met mijn ogen dicht
en wou dat dit kon blijven.

Bij heidegeuren schoon en puur,
bij zonnestand in plaats van uur,
leer ik weer ademhalen.

Natuurlijk ritme, in en uit
'k voel tintelingen op mijn huid
en kalmte nederdalen.

Dan langzaam uit dit perspectief
behoedzaam en ook selectief
weer dingen toegelaten.

Die middag op de stille hei
bracht ongekende rust in mij,
die mij beslist zal baten.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Meditatie

Reacties op ‘Rustpunt’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Rustpunt