De Kholomodumo
Uit 'Het gegeven boek'
De verslonden wereld wacht de opstanding
om uit het monster te worden weer geboren
draagt in stilte de vrouw de verborgen levens
in haar schoot de warme dooraderde wraak.
Hard was de strijd die haar telgen voerden
eer uit de dood weer de mensen traden
streed hard de moeder uit haar hun lichaam
te volbrengen de demon zijn zekere doem.
Kijk de grond danst onder hun voeten
zie het stof wervelt om de glans van de benen
horen zij wel de angst die altijd verwijst
wilder dendert de onderwereld
woester stampen de ebbenranke lijven
horen zij wel het monsterbeest dat herrijst.
Guido van Geel

Ingezonden door
Geplaatst op
14-10-2019
Over dit gedicht
'Hoor, zwarte man', zei de mganga en het bos riep.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel MythenReacties op ‘De Kholomodumo’
-
Zeer indrukwekkend. De kinderen, die ik als eerste mocht aanschouwen toen zij ter wereld kwamen, zij keken me aan en toonden een wereld die ik lang was vergeten. Eindeloos ver ineens zo dichtbij. Prachtig sonnet.
Istvan Koning - 16-10-2019 om 13:11