1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Samen

Waar bergen heel langzaam verslijten tot gruis
en zeeën verdampen tot wolken,
daar vinden wij, mensen, ons enige thuis,
een bijenkorf voor vele volken.

Waar ééns vruchtbaar land transformeert tot woestijn
en kustlijnen terug moeten wijken,
daar ligt onze kans onze naam waard te zijn,
een bolwerk van kracht, van gelijken.

Waar meningsverschil steeds nog uitmondt in strijd
waarbij men niet schroomt om te doden,
daar kan nimmer plaats zijn voor menselijkheid,
laat staan voor verlichting van noden.

Waar bergen heel langzaam tot gruis overgaan,
beschavingen gingen en kwamen,
daar ligt onze kans een nieuw pad in te slaan,
maar nu, als het even kan, samen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Samenwerking

Reacties op ‘Samen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!