vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
gekwetst
gekwetst ben je van buiten
van binnen evenzeer
toch zingen je ogen binnenstebuiten
een weemoedige lieve sfeer
de zachtheid van je blik verrast
en toont de schoonheid van jou zijn
helemaal niet aangetast
door vroeger leed of pijn
Alleen het lidteken is gebleven
dat draag je met zelfverzekerde trots
het heeft je karakter en liefde gegeven
ik ervaar je als een sensuele rots
Jou foto maakt me blij
hij geeft me hoop
ondanks je glijpartij
een prachtige levensloop
Reacties op ‘gekwetst’
-
'Zo een lidteken laat wel een litteken na', zei de zeurkous en vond het toch een goed gedicht
guido - 10-10-2019 om 07:57