Er toch zijn

Tranen dwingen zich omhoog
Ik kan het niet houden
Het blijft niet droog

Natheid en donkerheid
Zijn van binnen
Ook verspreid

Geen enkel doel
Maar ik moet
Een heleboel

Ik ben bezwaard
Maar verder
Niets waard

Alles lijkt niks
Niets is alles
Wat ik fiks

Het heeft geen zin
Steeds verder omlaag
Zakt mijn kin

Ik kan het niet
Verdorie ik verzwelg
In het verdriet

Zo zie ik door het bos
De bomen niet
Laat me los

Verlamd en klein
Vertwijfeld
Er toch zijn