vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Die ochtend (Verbondenheid)
Hij greep mijn borsten beet
Een aarzelende greep
Trillende handen
Die mij intens omarmden
We waren net opgestaan
De ochtendplas nog niet gedaan
Als een junk onze eerste knuffel nodig
Woorden en stof compleet overbodig
Houden van, aanraken kan
Een zoen van een kapoen, ik vandoen
Een streel in de ochtend vroeg
Liefde die ons samen droeg
Potjes lijmen en potjes breken
De rimpels steeds glad gestreken
Samen zoveel liefde gehad
Genieten in onze serviceflat
Ingezonden door
Geplaatst op
01-10-2019
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Ochtend VerbondenheidReacties op ‘Die ochtend (Verbondenheid)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!