1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Opgesloten in mijzelf (Isolement)

Het huis is op slot, alle ramen en ook de achterdeur

De stilte en het afsterven krijgen een bittere geur

Het plafond is weer naar beneden gekomen

Toen het werd beladen met nare dromen

Probeer niet binnen te dringen, probeer het niet

Want die ene in dat huis, hij wil niet dat je ‘t ziet

Het hoofd zit vol, het leven eiste zijn hoge tol

Het lawaai zit boven, pijn vanbinnen, gedaan lol

Straks komt hij weer bij zijn zinnen

Nu even niet, hij wil stilte en rust

Straks de tuin, onder ons, weer bewust

Maar nu is het zwaar, hij zit vast in zichzelf

Het spookt en prikkelt constant onder dat gewelf

Straks is hij er weer, maar laat hem nu met hem

Dankuwel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Isolement Opgesloten

Reacties op ‘Opgesloten in mijzelf (Isolement)’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Opgesloten in mijzelf (Isolement)