1001 Gedichten
Bij Baba Tomor
uit 'Het gegeven boek'
Bij Baba Tomor zal ik spreken.
bij Baba Tomor zal ik zweren.
Tegen de helling klimt de boer
tegen de helling rust de akker
recht staan de halmen op de bergwand
zo schiep Baba Tomor zijn mensenland.
Bij Baba Tomor zal ik zweren.
Bij Baba Tomor zal ik wreken.
Uit de bergen huilt de wolf
op de flanken graast het schaap
springt het lam in de gevaren
zo hoedt Baba Tomor zijn schaar.
Bij Baba Tomor zal ik wreken.
Bij Baba Tomor zal ik leven.
Op de zolders geurt zoeter het fruit
in de kelders kleurt dieper de wijn
aan de balken droogt zouter het vlees
zo voedt Baba Tomor zijn mensenland.
Bij Baba Tomor zal ik leven.
Bij Baba Tomor zal ik altijd spreken.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
29-09-2019
Over dit gedicht
'De Albanese lente', zei Ismail Kadare en zag de koude bloemen in maart
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel MytheReacties op ‘Bij Baba Tomor’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!