Klokken
Klokken lokken
Janneke maan
Janneke maan
kom aan je raam
en kijk op d’aarde neer
en zie wat er weer
gebeurd is allemaal
het voorbije etmaal
Klokken stokken
Jannekes traan
Wat is er toch aan de hand
Met dat grote land
Die nieuwe president
Is een nare vent
Hij heeft narigheid
Weer verspreid
Klokken schrokken
Janneke haast uit zijn baan
Maar ook aan de andere kant
In dat andere grote land
Woont een hele nare man
die is ook heel wat van plan
en dan zijn er nog veel andere streken
waar geweld is neergestreken
Klokken jokken
Janneke ga hier vandaan
Jokkende stokkende lokkende klokken schrokken
En verbergen zich nu achter de maan
En daar vloeit een traan
Van Janneke Maan
Reacties op ‘Klokken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!