vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Somberheid
De wolken zo laag, zo grijs, zo grauw
vliegen voorbij vol van regenvlagen,
's morgens de mist om ons te plagen.
Nu komen weer de donkere dagen.
't is nog donker bij het ontwaken,
het opstaan valt 's morgens niet mee.
Waar bleven toch die zomerdagen,
het urenlang lopen langs de zee.
Alles lijkt vandaag zo triest en grauw
binnenkort komt ook de winterkou.
Er lijkt geen lichtpunt aan de horizon.
Ik wou dat ik de winter overslagen kon.
Rita Arends
Reacties op ‘Somberheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!