1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het is toch al te laat
Mijn hoofd is zó moe
mijn benen zijn zó moe
zeer doet elke traptree
armen willen niet mee
als dit de toekomst inhoudt
ben ik liever dapper en stout
en verkies bij voorkeur de kust
koude kille opspattende golven witte rust.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-09-2019
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
RustReacties op ‘Het is toch al te laat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!