vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ninsuna
Uit 'Het gegeven boek'
De zoon sliep voor zijn hellenstrijd
waar dromen huizen en wanen zijn
tegen het lot van Oeroek de vaderstad
nog zij hem raadde waarvoor zij bad.
Klonk uit het woud de roep de held
te komen naar de onafwendbaarheid
van de daad omwille zijn vriend zijn dood
te streven naar de onsterfelijkheid
Bulderend stort het water naar het dal
als nadert hem alom de grote slang
doet hem beseffen dat de dood is
is wat hem aan het leven bindt
weet de moeder haar raad gehoord
weet de godin dat hij altijd leven zal.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
19-09-2019
Over dit gedicht
'Waren de goden kosmonauten', zei Erich en de woestijn werd allengs minder leeg.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Erichvondaniken GuidovangeelReacties op ‘Ninsuna’
-
Leven en dood als Siamese tweeling
rita arends - 20-09-2019 om 10:41