de dood
Waarom
Waarom gaan er mensen heen maar komen nooit meer terug in mij leven
Eerst opa toen oma en morgen misschien mijn overgrootoma
Ik ben stil vandaag
Ik heb zo' n pijn in me maag
Een traan ontsnapt
Rolt over mijn wang
Ik ben zo bang
De gedachten dat mijn moeder dood kan zijn
Dan kan ik denk ik niet meer van de pijn
Ik ben koud
Zo alleen
Zonder mensen om mij heen
Niemand steunt me of helpt me
Wat moet ik zonder hun leven om mij heen
Maar ik moet er doorheen
Vecht ervoor
Voor de mensen die ik verloor
Ze blijven altijd in me hart
Ik ben helemaal verward
De begrafenis is aangebroken
Op de begraafplaats lag iemand die was doodgestoken
De kaars staat aan een mooi moment
Iedereen huild
Dit was het einde, ik weet dat ik ze nooit meer zie
Reacties op ‘de dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!