In de dagen van de grootse ommekeer ...

Uit 'Het romantisch avondmaal'

... sloeg de vrede voor eeuwig toe
tot in de verste bloeiende oorden
waar de bloemen de vlinders droegen
waar de kinderen hun haren tooiden ...

... droeg de overvloed zijn gaven
tot op elk uitgespreid maaltijd kleed
vol fruit vruchten en geurende broden
vol karaffen wijn en sprankel water ...

... stond het hemelse paradijs
open voor altijd open voor iedereen
open voor gaan open voor komen
als de kers op de mensentaart.

Guido van Geel