Het bittere heengaan

Onthand
ontmand
geen gekheid
noch onsterfelijkheid

moet het dragen
heden-ten-dage
fluwelen amarant
aan de kant

bedrogen
weer belogen
in volle zalen
vol met kwalen

jij was jezelf
in het gewelf
van zoete zatte dromen
niet aan te ontkomen

alles op zijn plaats
pal als een taats
niks draaien of keren
kan me niet verweren

niet links niet rechts
kou en duister slechts
trouw had je gezworen
bitter lot is mij beschoren

het einde is een kwal
bitter als gal
moet het dragen gelijk elkeen
bittere tranen die ik ween.