vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Herinnerde vriend
Wie klopt daar
aan de deur van het schaduwrijk
om bloemen te kussen
en dekens te schudden
zijn geest legt zich neer
in een oeverloos bed
zonder gedachten of dromen
soms ziet hij stilte
even bewegen
zonder emotie
er danst een schim
ritmisch in leegte
hij telt zijn woorden
wanneer hij alleen is
staart hij in duister
naar zwijgende namen
vol liefde en vriendschap
tekent hij zijn ziel
voor dat
laatste heimwee
de ochtenddroom
laat ontwaken
ligt hij bewegingloos naakt
nooit vergeten in vroeger
herinnerde vriend
voor altijd een dromer
in gedachten kunnen we
overal zijn.
Reacties op ‘Herinnerde vriend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!