Kapot
Ik loop over straat
met een hol gevoel in mijn maag
Ik weet niet waarom
Vandaag gaat alles traag
Misschien lijk ik gelukkig
Neem je me niet serieus
Maar vanbinnen ben ik kapot
Maar dat zie je niet..
Ik begrijp mezelf niet meer
Weet niet meer wie ik ben
Ik voel mezelf zo keer op keer
Het is alles waarvoor ik wegren
Ik weet niet wat ik voel
Weet niet wat ik wil
Ook al heeft alles een doel
Ik doe alleen maar kil.
Ik doe kil maar wil dat niet
Ik weet niet wat ik zeg
Er is niemand die aan me ziet
Dat ik problemen heb
Al weet ik dat er mensen zijn
Die altijd van me houden
Soms wil ik ze ontwijken
Ik wil op niemand bouwen
Ik wil niemand belasten
Maar wel mijn verhaal kwijt
Als ik het vertel gaat het fout
Denken ze dat ik aanstelleritus lijd
Ik vind het stom om dit te zeggen
Om toe te geven, ik wil ontkennen
Ik ben kapot!
Kapot van binnen
Er is niets meer om te winnen
Ingezonden door
Geplaatst op
04-03-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht heb ik geschreven toen ik me eenzaam en ellendig voelde, het is nu weer goed hoor en het is ook een beetje sterk uitgedrukt.
Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Depressie Kapot Pijn Verdriet EenzaamheidReacties op ‘Kapot’
-
Hee, heel mooi hoor;)
Verwijderde gebruiker - 05-06-2009 om 17:04
-
Wauw, ben er stil van..
Babs - 23-11-2012 om 23:13