vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ooit waren we samen
Ooit voelde ik verwantschap
toen we daar samen sliepen
bij een volgroeide oeverboom
was alles voelen, dromen voelen
tijd vergeten, tot aan het eten
nu is het allemaal verleden tijd
en leef ik verder, een nieuw begin
voor een dromerige doorleefde
toekomst, geef ik mijn hart
aan duizend stralende sterren
die de hemellucht verlichten
mijn geest voelt nu ruimer, vrijer
dan toen ik in vergeten vergat
dat voelen dromen voelen was
in alle heimwee, zonder zorgen
als zon in duister en maan in licht
jouw verwantschap dicht bij mij
toen we daar samen sliepen.
.
Reacties op ‘Ooit waren we samen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!