Aangewaaid

Over het afgebroken dal
kwam de spreeuw te pletter
slaan op een staander
van een lege marktkraam.

Van een ruraal verlaten stuk
grond komt met de wind mee
zweven de haren alle kanten op
het van deze zomer distelpluis.

Uit een grijze lucht met wolken
valt het kristallen groeisel
gestaag van heel ver weg
aangevoerd hier zachtjes neer.

Zet zij haar fiets tegen de heg
en die valt er dwars doorheen
en vergeet zij van alles
behalve dat ze voor hem kwam.

Vraagt u zich wellicht af
waar slaat dit allemaal op.
Wel, moderne gedichten
die komen uit alle hoeken

aangewaaid.

Guido van Geel