1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verloren

Verloren


De wind raast door mijn haren, laat het monster bedaren.

Langs mijn oren........zijn smeekbedes kan ik niet meer horen.

Even helemaal alleen......niemand om me heen.

Één moment ben ik verlost.......Wat heeft mijn leven gekost?

Intense pijn, lichaam wordt slap.....De grond riekt, maar ik verzet geen stap.

Ik voel hoe de koude grond me insluit.......en een kille klok in de verte luidt.

Op mijn knieën in het stinkende slijk.......Kan geen kant op, verstijfd als een lijk.

Daar komt hij......ja, hij is er weer.......Ogen zo zwart als teer.

Zijn kracht, uiterst machtig......Duister en sterk, genadeloos.........maar oh........zo prachtig.

Ik wil hem weer horen.......Anders voel ik me zo verloren....

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Donker Duister Gevoel Leven

Reacties op ‘Verloren’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verloren