Eén keer

Je tatoeëerde je naam in de lippen van mij

De vogels floten en wij hoorden het niet

Jou in mij voelen maakte mij zo vrij

En wetende dat niemand ons zo ziet

Ik voelde je adem aan mijn zij

Je was zo kwetsbaar, maar toch zo sterk

Ik pakte je vast aan je stevige dij

Van liefde maakte jij stevig werk

Onze lichaamssappen borrelden tesamen

De wereld was beperkt tot ons twee

Het zweet stond binnen op de ramen

Toen ik vroeg ‘wil je meer’ zei ze ‘nee’

Het bleef bij die ene keer

Ze zei ‘gedaan, het was fijn’

Mijn hart opgewarmd, maar doet zo zeer

Begreep ze maar die pijn