De wals

De kristallen zon
kroop al in zijn nachtpon
een beetje heiig, eeneiig
maan staat nog iets opzijig
doet niet mee aan het spel
van de zon zakkend in de hel
tragisch dalend in gefilterd cerise
en ze geeft geen reprise
morgen komt ze toch weerom
onderwijl de maan de hemel beklom
het kokkebijnende paar
draait constant rondjes om elkaar
als waren ze op zijn Weens aan het walsen
het tijdloos gezwier zullen zij niet vervalsen
zij moeten echter wel gedogen
dat heel hun planetenfamilie hen beziet met argusogen
Neptunus staat wellicht het verst
misschien zie je hem wel met Kerst.