Mechanisch Zeeland
Vanuit de glazen kooi op de John Deere
zie ik gif uit stalen armen gaan
geen kruid is er tegenop opgewassen
naast wat moet nog geen ene dooie pier
Als ik van verre naar New Holland kijk
zie ik draken over saaie akkers gaan
in hun lange rechte trekkersporen
geen spriet geeft boven het maaiveld blijk
van de kunst om het landschap te verstoren.
Waar eens de eenvoudige landman kroop
om de bieten drie na drie te eenten
waar ooit de boerenlandbouwknecht droop
in zweet en stof voor het aanschijn van de here
viert nu de Fendt het feest van bank en rente.
Guido van Geel
ps. Vroeger kwamen uit één zaaddoosje steeds drie kiemplanten op, twee daarvan werden op de knieën verwijderd (wij noemden dat 'eenten'), deze eigenschap is weg geselecteerd.

Ingezonden door
Geplaatst op
29-06-2019
Over dit gedicht
'En de boer, hij ploegde voort', zei de eenzaat en had aan een schepje genoeg.
Foto's

Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Akkerbouw Guidovangeel PortrettenReacties op ‘Mechanisch Zeeland’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!