Mensen die blijven, mensen die gaan!

‘k zie af(scheid) dag en nacht
wuivende mensen die roepen:

“dag, au revoir en bye bye..!”

mensen die blijven,
mensen die gaan

kusjes, zo lang als 't perron...

blije gezichten bij ’t komen,
bleke bij ’t gaan

versleten valiezen,
vol met mooie dromen

mensen met honger en zonder papieren

personen met geld, doch échte klieren!

kinderen die juichen,
koek in de hand,
mam, mag ik aan ’t raam?

'k fluit niet met mijn fluitje,
maar met mijn hart,
want mensen die wuiven,
gaan soms door een gat!

mensen die blijven,
mensen die gaan…

wuivend met handen,
zolang als ' t perron...


© Guido De Pelsmaeker