vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vaste klant
Amechtig
rochelend
fluimen
van bruine
sappen
op de drukke
straat
spuwend
duwt hij
de deur van
de kroeg
open
en plant
zich op
zijn vaste
stekkie
eerst een
neutje en
dan een
vers saffie
een overschotje
mikt hij
in de majolica
kwispedoor
cafébaas wrijft
zijn handen
en poetst zijn
koperen bierkraan
gniffelt en
schenkt een ouwe
klare uit een
stenen kruik
de eerste
van tien borrels
voor zijn
trouwe klant.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-06-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KwispedoorReacties op ‘Vaste klant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!