heimwee

Zo af en toe bekruipt me
heimwee naar alles wat er
ooit eens was.
Naar mensen die ik niet meer
zal ontmoeten, naar jeugd
naar dagen van voorbij.

Ik weet het, het zal nooit
meer zijn, daar heb ik me
bij neer te leggen,
maar soms zou ik nog
graag eens zeggen
wat fijn dat je er bent.

In mijn gedachten denk
ik ze af en toe nog te
ontmoeten, zou hen
zo graag nog eens
begroeten, zeggen dat
ik ze niet vergeten ben.

Ik weet het, vroeger was
het echt niet beter.
Maar wat je kwijt bent
komt nooit meer terug.
Heimwee blijft, wat gaat
de tijd toch vlug.