Seizoensgebonden
De jonge benen trippen
onder de strakke buik en billen
Kijk haar toch stappen
op de rode hoge hakken
Geen moment nog wankel
Nog vol verwachting
Zij is pril, zij is dartel
Zij is de lente
Wel vermoed je al bij haar
de warmte die gaat komen
De huid tintelt al
en verkleurt van extase
Zij geeft steeds meer bloot
Denkt geen moment
aan inhouden, laat staat aan de dood
Zij is vurig, zij is vol leven
Zij is de zomer
Het verkleuren houdt aan
Haar pracht nog niet minder
Haar kracht verschuift
Zij kan velen nog boeien
willen haar nog koesteren
willen nog met haar stoeien
Maar de ommekeer
sluipt er stilaan in
De blaadjes die vallen zijn niet meer groen
Men wilt steeds minder met haar doen
Zij voelt deze zachte hint
Zij is zelfbewust, zij is beduusd
Zij is de herfst
Haar stappen worden anders
zij zet ze voorzichtig neer
Vallen is nu geen optie
opstaan kan soms niet meer
Hoe mooi ook de verstilling
't Is omkeerbaar killing
Terug op 't toneel met ruige rijp
bekoort plots weer iedereen
Maar 't is niet voor lange duur
Zij leeft nu bij het uur
Zij is grillig, zij is kwetsbaar
Zij is de winter
Ingezonden door
Geplaatst op
03-03-2009
Over dit gedicht
3/4 zelf gevoeld zo
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SeizoenenReacties op ‘Seizoensgebonden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!