Wachten
Wanneer ik je klare blikken schouw
en de shampoo ruik in je haar van acajou
bekruipt me een gevoel trots en trouw
ik neem je mee voor een tochtje in de prauw
ik heb de verre einders reeds in zicht
die we bezoeken bij wassend maanlicht
ik breng je veilig thuis dat is mijn plicht
al ben je nog zo'n parmantig prikkelend wicht
je hebt mijn gemoed gekluisterd
had ik de stem van mijn binnenste geluisterd
en niet gehoord wat je me hebt ingefluisterd
dan was niet mijn denken verduisterd
maar ik zal als een ware ridder wachten
en niet naar jouw maagdom smachten
en al betekent het lange eenzame nachten
zal ik je tot in den treure hoogachten.
Ingezonden door
Geplaatst op
04-06-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PrauwReacties op ‘Wachten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!