vorige gedicht
vorige gedicht
De fuut
De fuut
Nog even en zal ik in
mijn vroege
leven zelf verder moeten
gaan.
Een bepaalde tijd bleef
ik bij je:
eerst op je rug, daarna
volgde ik jou, mama,
om de natuur te leren
kennen.
Het werd één groot
avontuur.
Nu ben ik groot genoeg,
om binnenkort alleen verder
te gaan.
Moeder: 'bedankt, je
hebt mij
veel moois gegeven om
de toekomst tegemoet te
gaan.'
Tekst en foto Dick Voogd
Reacties op ‘De fuut’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!