Laat
Uit 'Credo'
zweeft de geest over het lichtend staal
van medisch kunnen en vaardigheid
naar de sferen waar de doden wachten
tevergeefs met het hierna welkomsmaal
staan de heren om de dis tot genezen
klaar met het chirurgisch staal couvert
rond wat zich vandaag heeft opgediend
aan vlees, bot, bloed, kwaal en pezen
Wat baat het dat de bezoektijd langer duurt
als alle attracties uitentreuren zijn bezocht
Wat schaadt het dat de tent wordt gesloten
als heel de handel tot de kruimels is verkocht
Laat de geest toch als ie wil zichzelf geven
aleer door de algehele afgang ertoe gedreven.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
30-05-2019
Over dit gedicht
'Wie belt mij op dit uur?', zei Magere Hein en maakte de zwaai niet af.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Credo GuidovangeelReacties op ‘Laat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!